Tajlandia opłakuje królową Sirikit: podróż przez życie w Szwajcarii

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Królowa Tajlandii Sirikit zmarła 5 listopada 2025 r. Kraj opłakuje śmierć „Matki Narodu”, która miała 93 lata.

Königin Sirikit von Thailand starb am 5. November 2025. Das Land trauert um die "Mutter der Nation", die 93 Jahre alt wurde.
Królowa Tajlandii Sirikit zmarła 5 listopada 2025 r. Kraj opłakuje śmierć „Matki Narodu”, która miała 93 lata.

Tajlandia opłakuje królową Sirikit: podróż przez życie w Szwajcarii

Tajlandia opłakuje śmierć swojej królowej Sirikit, która zmarła 5 listopada 2025 r. w wieku 93 lat. Nazywana „Matką Narodu” była wdową po królu Bhumibolu i matką obecnego monarchy, króla Vajiralongkorna (Rama X). Tajska rodzina królewska ogłosiła, że ​​zmarły zmarł w wyniku powikłań po zakażeniu krwi i ogłoszono roczną żałobę narodową, która rozpoczęła się 25 października 2025 r. W tym czasie przez 30 dni flagi będą opuszczone do połowy masztów, a ludność będzie również objęta 90-dniową żałobą.

Królowa Sirikit, urodzona 12 sierpnia 1932 r., wychowała się w domu swojego dziadka ze strony matki, lorda Vongsanuprabhanda. Jej imię, oznaczające „wielkość Kitiyakara”, nadała jej królowa Rambai Barni. Była najstarszym dzieckiem księcia Nakkhatry Mangkali Kitiyakara i mamy Luang Bua Snidvongs i miała w sumie troje rodzeństwa. W 1946 roku jej rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, gdzie jej ojciec pracował jako ambasador. Po powrocie do Tajlandii uczęszczała do różnych szkół, m.in. do Szkoły Rajini i Szkoły Klasztornej św. Franciszka Ksawerego.

Królewska miłość

W 1948 roku w Paryżu Sirikit poznała przyszłego króla Bhumibola, który był z nią spokrewniony. Szczególnie uderzające są ciche zaręczyny w 1949 roku w Lozannie, a następnie ślub 28 kwietnia 1950 roku w pałacu Srapathum. Ich koronacja odbyła się zaledwie tydzień później, 5 maja 1950 roku, a para początkowo mieszkała w Szwajcarii. To tutaj Sirikit urodziła swoją pierwszą córkę, księżniczkę Ubol Ratana, zanim ostatecznie wrócili do Bangkoku. Para królewska miała razem czworo dzieci: Ubol Ratana, Vajiralongkorn, Sirindhorn i Chulabhorn.

Szczególnie godne uwagi jest to, że w 1956 roku, podczas tymczasowych święceń mnicha króla Bhumibola, Sirikit objął regencję i tym samym został oficjalnie mianowany regentem Tajlandii. Był to znak jej silnej osobowości i obowiązków królowej. Oprócz tego, że była postacią królewską, była także kobietą aktywnie promującą projekty charytatywne i cenioną za wsparcie Tajów.

Ikona kultury

Sirikit była również znana ze swojego eleganckiego stylu i współpracowała ze słynnym projektantem mody Pierrem Balmainem. Ich wpływ sięgał daleko poza rodzinę królewską; jej imieniem nazwano wiele instytucji w Tajlandii, w tym Narodowy Instytut Zdrowia Dziecka im. Królowej Sirikit. Pełniła także funkcję honorowej prezes Tajskiego Czerwonego Krzyża, służąc w ten sposób pomocy humanitarnej dla kraju i ochronie kultury.

Po udarze mózgu w 2012 roku królowa wycofała się z życia publicznego i przez ostatnie lata prawie się nie pojawiała. Jej szczątki zostaną udostępnione publiczności od 26 października 2025 r. w Sali Tronowej Dusit Maha Prasat w Wielkim Pałacu, gdzie otrzymała królewską trumnę. Jej kremację zaplanowano na październik 2026 r., rok po jej śmierci, a rytuały żałobne będą odzwierciedlać głęboki szacunek i cześć, jaką Sirikit cieszyła się przez całe swoje długie życie.

W Tajlandii 12 sierpnia, w dzień jej urodzin, obchodzony jest nie tylko jako Dzień Królowej, ale także jako Dzień Matki, co ukazuje jej nieśmiertelną więź z ludźmi i ojczyzną. Jej promocja tajskiej kultury i jej oddanie ludziom nie zostaną zapomniane. Sirikit na zawsze pozostanie w sercach Tajów.

Więcej informacji na temat życia królowej Sirikit i jej wpływu na Tajlandię można znaleźć w relacjach z Informacje szwajcarskie, Wikipedia(pl) I Wikipedia Czytać.