Tajlandia opłakuje królową Sirikit: podróż przez życie w Szwajcarii
Królowa Tajlandii Sirikit zmarła 5 listopada 2025 r. Kraj opłakuje śmierć „Matki Narodu”, która miała 93 lata.

Tajlandia opłakuje królową Sirikit: podróż przez życie w Szwajcarii
Tajlandia opłakuje śmierć swojej królowej Sirikit, która zmarła 5 listopada 2025 r. w wieku 93 lat. Nazywana „Matką Narodu” była wdową po królu Bhumibolu i matką obecnego monarchy, króla Vajiralongkorna (Rama X). Tajska rodzina królewska ogłosiła, że zmarły zmarł w wyniku powikłań po zakażeniu krwi i ogłoszono roczną żałobę narodową, która rozpoczęła się 25 października 2025 r. W tym czasie przez 30 dni flagi będą opuszczone do połowy masztów, a ludność będzie również objęta 90-dniową żałobą.
Królowa Sirikit, urodzona 12 sierpnia 1932 r., wychowała się w domu swojego dziadka ze strony matki, lorda Vongsanuprabhanda. Jej imię, oznaczające „wielkość Kitiyakara”, nadała jej królowa Rambai Barni. Była najstarszym dzieckiem księcia Nakkhatry Mangkali Kitiyakara i mamy Luang Bua Snidvongs i miała w sumie troje rodzeństwa. W 1946 roku jej rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, gdzie jej ojciec pracował jako ambasador. Po powrocie do Tajlandii uczęszczała do różnych szkół, m.in. do Szkoły Rajini i Szkoły Klasztornej św. Franciszka Ksawerego.
Królewska miłość
W 1948 roku w Paryżu Sirikit poznała przyszłego króla Bhumibola, który był z nią spokrewniony. Szczególnie uderzające są ciche zaręczyny w 1949 roku w Lozannie, a następnie ślub 28 kwietnia 1950 roku w pałacu Srapathum. Ich koronacja odbyła się zaledwie tydzień później, 5 maja 1950 roku, a para początkowo mieszkała w Szwajcarii. To tutaj Sirikit urodziła swoją pierwszą córkę, księżniczkę Ubol Ratana, zanim ostatecznie wrócili do Bangkoku. Para królewska miała razem czworo dzieci: Ubol Ratana, Vajiralongkorn, Sirindhorn i Chulabhorn.
Szczególnie godne uwagi jest to, że w 1956 roku, podczas tymczasowych święceń mnicha króla Bhumibola, Sirikit objął regencję i tym samym został oficjalnie mianowany regentem Tajlandii. Był to znak jej silnej osobowości i obowiązków królowej. Oprócz tego, że była postacią królewską, była także kobietą aktywnie promującą projekty charytatywne i cenioną za wsparcie Tajów.
Ikona kultury
Sirikit była również znana ze swojego eleganckiego stylu i współpracowała ze słynnym projektantem mody Pierrem Balmainem. Ich wpływ sięgał daleko poza rodzinę królewską; jej imieniem nazwano wiele instytucji w Tajlandii, w tym Narodowy Instytut Zdrowia Dziecka im. Królowej Sirikit. Pełniła także funkcję honorowej prezes Tajskiego Czerwonego Krzyża, służąc w ten sposób pomocy humanitarnej dla kraju i ochronie kultury.
Po udarze mózgu w 2012 roku królowa wycofała się z życia publicznego i przez ostatnie lata prawie się nie pojawiała. Jej szczątki zostaną udostępnione publiczności od 26 października 2025 r. w Sali Tronowej Dusit Maha Prasat w Wielkim Pałacu, gdzie otrzymała królewską trumnę. Jej kremację zaplanowano na październik 2026 r., rok po jej śmierci, a rytuały żałobne będą odzwierciedlać głęboki szacunek i cześć, jaką Sirikit cieszyła się przez całe swoje długie życie.
W Tajlandii 12 sierpnia, w dzień jej urodzin, obchodzony jest nie tylko jako Dzień Królowej, ale także jako Dzień Matki, co ukazuje jej nieśmiertelną więź z ludźmi i ojczyzną. Jej promocja tajskiej kultury i jej oddanie ludziom nie zostaną zapomniane. Sirikit na zawsze pozostanie w sercach Tajów.
Więcej informacji na temat życia królowej Sirikit i jej wpływu na Tajlandię można znaleźć w relacjach z Informacje szwajcarskie, Wikipedia(pl) I Wikipedia Czytać.