Vrouwen met lange nek in Chiang Rai: cultuur of uitbuiting in het toerisme?

Vrouwen met lange nek in Chiang Rai: cultuur of uitbuiting in het toerisme?

Vandaag nemen we een kijkje bij de Kayan Lahwi, een fascinerend volk gevestigd in Chiang Rai, Thailand. De vrouwen van deze etnische groep staan ​​bekend om hun opzichtigheid en tradities en maken kleurrijke sjaals die populair zijn bij toeristen. Steeds meer bezoekers maken van de gelegenheid gebruik om de zogenaamde “Long Neck Karen” te fotograferen en de verschillende ambachten van de Kayan Lahwi te ontdekken. Maar achter deze toeristische attractie schuilt een complexe realiteit.

Cultuur in de schaduw van de commercie

De Kayan Lahwi, oorspronkelijk afkomstig uit Myanmar, maken deel uit van de Tibeto-Birmaanse etnische minderheid Rode Karen. Deze groep herkent de term ‘Padaung’ niet en noemt zichzelf eenvoudigweg Kayan. Als gevolg van de aanhoudende burgeroorlog in Myanmar, die begon met de militaire staatsgreep in 2021, zijn veel Kayan Lahwi naar Thailand gevlucht. Hier worstelen ze echter met een moeilijke juridische status die hun rechten en manier van leven bedreigt. Hoe De stem van mensen Volgens rapporten benadrukt Shayna Bauchner van Human Rights Watch dat Thailand een verantwoordelijkheid heeft om de rechten van deze mensen te beschermen.

Met een toegangsprijs van 300 Thaise Baht, ongeveer 8 euro, draagt ​​een bezoek aan de dorpen bij aan de economische steun van de “Union of Hill Tribes”. Onder druk van de commercialisering blijft de vraag bestaan ​​of bezoekende toeristen de Kayan Lahwi-cultuur respecteren of exploiteren. Sommige bezoekers vinden de ervaringen ongemakkelijk, anderen vinden ze verrijkend.

De traditie van nekringen

Een centraal kenmerk van de Kayan Lahwi zijn de karakteristieke koperen ringen die om de dameshalzen worden gedragen. Deze ringen wekken de illusie van een langwerpige nek en trekken veel aandacht. Het is echter belangrijk om te benadrukken dat het gewicht van de ringen daadwerkelijk effect heeft op het lichaam; Röntgenfoto's laten zien dat ze de schouders en borst indrukken. Meisjes beginnen vanaf hun vijfde met het dragen van ringen, en deze traditie gaat door tot de leeftijd van 45 jaar. Sommige ringen wegen soms wel 20 kilogram en zijn zo strak gesloten dat ze niet gemakkelijk te verwijderen zijn.

Historisch gezien heeft dit gebruik oorspronkelijk gediend om vrouwen te beschermen tegen ontvoering of tijgerbeten. In Thailand wordt het steeds gebruikelijker dat bijna alle meisjes in Kayan-dorpen deze ringen dragen als schoonheidsideaal. Interessant genoeg is de mythe dat het verwijderen van de ringen tot ernstige verwondingen zou leiden al lang ontkracht.

Uitdagingen en toekomstperspectieven

Ondanks hun culturele kracht en identiteit worden de Kayan Lahwi geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen, vooral in een snel veranderende wereld. Hoewel het toerisme nieuwe economische kansen heeft gecreëerd, brengt het ook het risico van culturele uitbuiting en verkeerde voorstelling van zaken met zich mee. De Kayan hebben een hechte gemeenschapsstructuur waar generaties onder één dak leven en tradities worden doorgegeven van grootouders op kleinkinderen. Toch zijn sommige jongere vrouwen al begonnen hun ringen af ​​te doen om onderwijs- en beroepsmogelijkheden na te streven of om te protesteren tegen culturele uitbuiting.

De Kayan Lahwi, wier scheppingsverhalen en tradities teruggaan tot de bronstijd, bevinden zich in een dilemma: proberen hun culturele integriteit te behouden en tegelijkertijd tegemoet te komen aan de eisen van een veranderende wereld. Luidruchtig Connolly Cove Ze moeten een evenwicht vinden tussen hun eeuwenoude traditie en de behoefte aan economische ontwikkeling.

Hoe de Kayan Lahwi-gemeenschap zich zal ontwikkelen valt nog te bezien, maar wat zeker is, is dat hun unieke tradities en de verhalen van de vrouwen die ze dragen een belangrijk onderdeel van de cultuur in Thailand zullen blijven.