Milieuactivist waarschuwt: Thais-Amerikaans MOU over zeldzame aardmetalen brengt de natuur in gevaar!
Universitair hoofddocent Dr. Wan Wiriya uit Chiang Mai bekritiseert het Thais-Amerikaanse MOU inzake zeldzame aardmetalen vanwege de milieurisico's.

Milieuactivist waarschuwt: Thais-Amerikaans MOU over zeldzame aardmetalen brengt de natuur in gevaar!
Er zijn vandaag de dag enkele opwindende ontwikkelingen in Chiang Mai waar politici, milieuactivisten en het grote publiek enthousiast over zijn. Universitair hoofddocent Dr. Wan Wiriya, adjunct-directeur van het Environmental Science Research Center van de Universiteit van Chiang Mai, heeft zich krachtig verzet tegen het onlangs ondertekende Thais-Amerikaanse Memorandum of Understanding (MOU) over zeldzame aardmetalen. Dr. Waniya beschouwt het MOU als riskant en onnodig omdat het verborgen agenda's en een gebrek aan transparantie herbergt die ernstige gevolgen kunnen hebben voor het milieu.
Wat is precies het probleem? Dr. Wan benadrukt dat Thailand ongeschikt is voor mijnbouwinvesteringen, met name voor zeldzame aardmetalen. Een groot risico is de mogelijke milieuschade die water, bodem en lucht kan aantasten. Dit brengt de sterke punten van Thailand – toerisme, cultuur en zachte macht – in gevaar. In plaats van te vertrouwen op mijnbouwprojecten moet de overheid zich richten op duurzame economische kansen.
Een alarmerend voorbeeld van de potentiële milieuschade is de vervuiling van rivieren in Myanmar, veroorzaakt door mijnbouwactiviteiten. Vooral de rivieren Kok, Sai, Ruak en Mekong worden getroffen, wat ook de inwoners van Chiang Mai en Chiang Rai treft. Ondanks de herhaalde waarschuwingen en zorgen van Dr. Tot op heden zijn er geen effectieve herstructureringsmaatregelen genomen door de Thaise regering.
Een oproep tot heroverweging
De kritiek van Dr. Wan richt zich ook op het besluit van de regering om met de Verenigde Staten een MOU over zeldzame aardmetalen te ondertekenen, waarbij grensoverschrijdende milieuschade wordt genegeerd. Het is een duidelijke indicatie dat politieke beslissingen niet altijd in het beste belang van de bevolking en het milieu worden genomen.
Een blik op vergelijkbare onderwerpen laat zien dat er wereldwijd een heroverweging van de mijnbouw nodig is. De Federaal Milieuagentschap heeft al aanbevelingen gedaan voor het opnieuw afstemmen van het juridische model in de mijnbouw. De nadruk moet meer liggen op milieu- en hulpbronnenbesparende praktijken om de levenskwaliteit van toekomstige generaties te garanderen. Deze hervormingen zijn ook belangrijk voor Thailand om het eigen milieu te beschermen.
Gezien deze feiten is het duidelijk dat de uitdagingen in de mijnbouw en de daarmee gepaard gaande milieuschade complex zijn, en dat oplossingen een alomvattende dialoog tussen overheid en academische wereld vereisen. Dr. Wan roept daarom op tot een heroverweging van de mijnbouwambities en roept de regering op om eindelijk actie te ondernemen.
In dit debat rijst een centrale vraag: is Thailand klaar om de stap naar een duurzame toekomst te zetten, of zal het land verblind blijven door de gevaren van economische winst op de korte termijn?