Ekolog ostrzega: tajsko-amerykańskie porozumienie w sprawie pierwiastków ziem rzadkich zagraża naturze!

Ekolog ostrzega: tajsko-amerykańskie porozumienie w sprawie pierwiastków ziem rzadkich zagraża naturze!

Dziś w Chiang Mai doszło do ekscytujących wydarzeń, które podekscytowały polityków, ekologów i ogół społeczeństwa. Profesor nadzwyczajny dr Wan Wiriya, zastępca dyrektora Centrum Badań nad Naukami o Środowisku Uniwersytetu w Chiang Mai, stanowczo sprzeciwił się niedawno podpisanemu protokołowi ustaleń tajsko-amerykańskiemu (MOU) w sprawie pierwiastków ziem rzadkich. Dr Waniya uważa protokół ustaleń za ryzykowny i niepotrzebny, ponieważ kryje w sobie ukryte cele i brak przejrzystości, co może mieć poważne konsekwencje dla środowiska.

Jaki dokładnie jest problem? Dr Wan podkreśla, że ​​Tajlandia nie nadaje się do inwestycji w górnictwo, zwłaszcza w metale ziem rzadkich. Głównym ryzykiem są możliwe szkody dla środowiska, które mogą mieć wpływ na wodę, glebę i powietrze. Naraża to mocne strony Tajlandii – turystykę, kulturę i miękką siłę – na ryzyko. Zamiast polegać na projektach wydobywczych, rząd powinien skupić się na zrównoważonych możliwościach gospodarczych.

Alarmującym przykładem potencjalnych szkód dla środowiska jest zanieczyszczenie rzek w Birmie spowodowane działalnością górniczą. Szczególnie dotknięte są rzeki Kok, Sai, Ruak i Mekong, co dotyka również mieszkańców Chiang Mai i Chiang Rai. Pomimo wielokrotnych ostrzeżeń i obaw dr. Do chwili obecnej rząd Tajlandii nie podjął skutecznych działań restrukturyzacyjnych.

Wezwanie do przemyślenia

Krytyka ze strony dr Wana dotyczy także decyzji rządu o podpisaniu protokołu ustaleń w sprawie pierwiastków ziem rzadkich ze Stanami Zjednoczonymi, ignorując przy tym transgraniczne szkody dla środowiska. Jest to wyraźna wskazówka, że ​​decyzje polityczne nie zawsze są podejmowane w najlepszym interesie ludności i środowiska.

Spojrzenie na podobne tematy pokazuje, że na całym świecie potrzebne jest ponowne przemyślenie górnictwa. The Federalna Agencja Środowiska przedstawił już rekomendacje dotyczące ujednolicenia modelu prawnego w górnictwie. Należy w większym stopniu skoncentrować się na praktykach oszczędzających środowisko i zasoby, aby zapewnić jakość życia przyszłym pokoleniom. Reformy te są również ważne dla Tajlandii, aby chronić własne środowisko.

Biorąc pod uwagę te fakty, jasne jest, że wyzwania w górnictwie i związane z nimi szkody dla środowiska są złożone, a rozwiązania wymagają kompleksowego dialogu między rządem a środowiskiem akademickim. Dlatego dr Wan wzywa do ponownego przemyślenia ambicji górniczych i wzywa rząd do podjęcia ostatecznych działań.

W tej debacie pojawia się główne pytanie: czy Tajlandia jest gotowa zrobić krok w stronę zrównoważonej przyszłości, czy też kraj będzie nadal zaślepiony niebezpieczeństwami wynikającymi z krótkoterminowych zysków gospodarczych?