Τρένο υψηλής ταχύτητας της Ταϊλάνδης: Το μέλλον σε κίνδυνο! Χωρίς οικοδομικές άδειες!

Τρένο υψηλής ταχύτητας της Ταϊλάνδης: Το μέλλον σε κίνδυνο! Χωρίς οικοδομικές άδειες!

Τι θα συμβεί με το υψηλό όνειρο της Ταϊλάνδης για ένα τρένο με σφαίρες που συνδέει τα αεροδρόμια Don Mueang, Suvarnabhumi και U-Tapao; Αυτή η ερώτηση δεν αφορά μόνο τους επενδυτές αυτή τη στιγμή, αλλά κάνει και τους μελλοντικούς ταξιδιώτες να ανατριχιάζουν. Το φιλόδοξο έργο, το οποίο ξεκίνησε αρχικά πριν από έξι χρόνια με μεγάλα σχέδια, προβλέπει μια διαδρομή 220 χιλιομέτρων που θα επιτρέψει μια διαδρομή μεταξύ των αεροδρομίων της Μπανγκόκ μόλις 20 λεπτών. Δυστυχώς, από τότε έχει σημειωθεί μικρή πρόοδος. Οι απαραίτητες οικοδομικές άδειες λείπουν και οι διαφωνίες για τους όρους των συμβάσεων μεταξύ της κυβέρνησης της Ταϊλάνδης και ιδιωτών επενδυτών κλιμακώνονται, παραλύοντας περαιτέρω την πρόοδο. Το Travelnews αναφέρει ότι η κοινοπραξία (Asia Era One) εξακολουθεί να περιμένει έγκριση για εφαρμογή.

Κεντρική συνιστώσα του έργου είναι η επέκταση του αεροδρομίου U-Tapao σε διεθνή συγκοινωνιακό κόμβο, που θα βελτιώσει σημαντικά τις συνδέσεις με τα τουριστικά hotspot της περιοχής. Αλλά η εικόνα γίνεται πιο νεφελώδης επειδή ο αριθμός των τουριστών μειώνεται και το ενδιαφέρον από τους επενδυτές έχει μειωθεί αισθητά. Επιπλέον, το αυξανόμενο κόστος δανεισμού και οι πολιτικές αβεβαιότητες καθιστούν τη χρηματοδότηση του έργου πρόκληση. Ενώ η Επιτροπή Πολιτικής του Ανατολικού Οικονομικού Διαδρόμου (EECPC) ενέκρινε αλλαγές στις πληρωμές με δόσεις, η κυβέρνηση έχει επίσης εγείρει 18 νομικές αντιρρήσεις για τη νέα δομή πληρωμών, καθιστώντας τις διαπραγματεύσεις δύσκολες.

Προβλέπονται νέες διαπραγματεύσεις και επεκτάσεις

Ωστόσο, το υπουργείο Μεταφορών δεν το έβαλε κάτω. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Μεταφορών Phiphat Ratchakitprakarn ανακοίνωσε διαπραγματεύσεις με την Asia Era One Co., Ltd. σχετικά με μια πιθανή δεύτερη φάση του σιδηροδρομικού έργου υψηλής ταχύτητας. Αυτή η φάση θα επεκτείνει τη σύνδεση από το U-Tapao στην επαρχία Trat μέσω Rayong και Chanthaburi. Στόχος είναι η καλύτερη σύνδεση των πολυάριθμων τουριστικών προορισμών και η αύξηση του αριθμού των επιβατών, γεγονός που θα αυξήσει και την κερδοφορία του έργου. Ο αρχικός όγκος της επένδυσης εκτιμάται σε περίπου 224,5 δισεκατομμύρια μπατ, ενώ το προκαταρκτικό κόστος για την επέκταση είναι περίπου 101,7 δισεκατομμύρια μπατ. Ωστόσο, ο οικονομικός εσωτερικός ρυθμός απόδοσης είναι ανησυχητικός σε μόλις 5,39%, και η καθαρή παρούσα αξία δείχνει αρνητική τάση -45 δισεκατομμυρίων μπατ, υποδηλώνοντας τελικά πιθανή οικονομική μη βιωσιμότητα, όπως Πατάγια Το Mail αναφέρει.

Παρά τις προκλήσεις, ευελπιστούμε ότι σύντομα θα ληφθεί απόφαση για το έργο, η οποία θα πρέπει να ληφθεί μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες. Τα σχέδια στοχεύουν στην έναρξη κατασκευής της κύριας διαδρομής μεταξύ των τριών αεροδρομίων, ενώ η αξιολόγηση της επέκτασης συνεχίζεται. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθούν οι συνομιλίες με τη Γενική Εισαγγελία και οι περαιτέρω διαπραγματεύσεις.

Μακροπρόθεσμα οράματα και επερχόμενες εγκρίσεις

Με μια επαναστατική σύνδεση μεταξύ Don Mueang, Suvarnabhumi και U-Tapao, η Ταϊλάνδη στοχεύει όχι μόνο να φέρει επανάσταση στις μεταφορές αλλά και να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη. Σύμφωνα με το Thailand Tip, το διοικητικό συμβούλιο του Ταϊλανδικού Σιδηροδρόμου (SRT) είναι κοντά στην τελική έγκριση του έργου, αλλά η τελική έγκριση του έργου να ξεπεραστεί. Η ελπίδα έγκρισης από τον Μάιο κρατά ζωντανό το φως στο τέλος του τούνελ. Μετά από αυτή την έγκριση, η κατασκευή θα μπορούσε να ξεκινήσει τον Ιούνιο, με επίκεντρο τον δεύτερο διάδρομο του αεροδρομίου U-Tapao και τον διάδρομο μεταξύ Bang Sue και Don Mueang.

Η χρήση προκατασκευασμένων τμημάτων σιδηροτροχιάς έχει επίσης σκοπό να επιταχύνει τη συναρμολόγηση επί τόπου και να ελαχιστοποιήσει τις διακοπές. Ολόκληρο το έργο στοχεύει στη βελτιστοποίηση του κόστους σιδηροδρομικής σύνδεσης και στη δυνατότητα ταχύτητων έως και 250 km/h - έτσι ώστε να μπορεί να επιτευχθεί χρόνος μετακίνησης κάτω από μία ώρα. Ωστόσο, το αν αυτό το φιλόδοξο σχέδιο θα πραγματοποιηθεί εξαρτάται από την ικανότητα των διαπραγματεύσεων και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.