Kobiety z długimi szyjami w Chiang Rai: kultura czy wyzysk w turystyce?

Kobiety z długimi szyjami w Chiang Rai: kultura czy wyzysk w turystyce?

Dzisiaj przyjrzymy się Kayan Lahwi, fascynującym ludziom mieszkającym w Chiang Rai w Tajlandii. Znane ze swojej krzykliwości i tradycji kobiety z tej grupy etnicznej szyją kolorowe szaliki, które cieszą się popularnością wśród turystów. Coraz więcej odwiedzających korzysta z okazji, aby sfotografować tak zwaną „Długą Szyję Karen” i odkryć różne rzemiosła Kayan Lahwi. Ale za tą atrakcją turystyczną kryje się złożona rzeczywistość.

Kultura w cieniu komercji

Kayan Lahwi pochodzący z Birmy są częścią tybetańsko-birmańskiej mniejszości etnicznej Red Karen. Ta grupa nie uznaje terminu „Padaung” i nazywa siebie po prostu Kayan. W związku z trwającą w Birmie wojną domową, która rozpoczęła się wojskowym zamachem stanu w 2021 r., wielu Kayan Lahwi uciekło do Tajlandii. Tutaj jednak borykają się z trudnym stanem prawnym, który zagraża ich prawom i sposobowi życia. Jak Głos ludzi raportów Shayna Bauchner z Human Rights Watch podkreśla, że ​​Tajlandia ma obowiązek chronić prawa tych ludzi.

Przy opłacie za wstęp wynoszącej 300 bahtów tajskich, czyli około 8 euro, odwiedzanie wiosek przyczynia się do wsparcia gospodarczego „Związku Plemion Górskich”. Pod presją komercjalizacji pozostaje pytanie, czy odwiedzający turyści szanują lub wykorzystują kulturę Kayan Lahwi. Niektórzy odwiedzający uważają te doświadczenia za niewygodne, inni uważają je za wzbogacające.

Tradycja obrączek na szyję

Główną cechą Kayan Lahwi są charakterystyczne mosiężne pierścienie noszone na kobiecych szyjach. Pierścienie te tworzą iluzję wydłużonej szyi i przyciągają wiele uwagi. Należy jednak podkreślić, że ciężar pierścionków faktycznie ma wpływ na organizm; Zdjęcia rentgenowskie pokazują, że uciskają ramiona i klatkę piersiową. Dziewczęta zaczynają nosić pierścionki w wieku pięciu lat i tradycja ta trwa aż do 45 roku życia. Niektóre pierścionki ważą miejscami nawet do 20 kilogramów i są tak szczelnie zamknięte, że nie można ich łatwo zdjąć.

Historycznie rzecz biorąc, zwyczaj ten mógł pierwotnie służyć ochronie kobiet przed porwaniami lub ukąszeniami tygrysów. W Tajlandii coraz powszechniejsze jest, że prawie wszystkie dziewczęta w wioskach Kayan noszą te pierścionki jako ideał piękna. Co ciekawe, już dawno został obalony mit, jakoby usunięcie pierścieni spowodowałoby poważne obrażenia.

Wyzwania i perspektywy na przyszłość

Pomimo swojej siły kulturowej i tożsamości Kayan Lahwi stoją przed poważnymi wyzwaniami, szczególnie w szybko zmieniającym się świecie. Turystyka stworzyła nowe możliwości gospodarcze, ale niosła ze sobą ryzyko wyzysku kulturowego i fałszywego przedstawiania informacji. Kayan ma zwartą strukturę społeczną, w której pokolenia żyją pod jednym dachem, a tradycje przekazywane są z dziadków na wnuki. Mimo to niektóre młodsze kobiety zaczęły już zdejmować pierścionki, aby skorzystać z możliwości edukacyjnych i zawodowych lub zaprotestować przeciwko wyzyskowi kulturowemu.

Kayan Lahwi, których historia powstania i tradycje sięgają epoki brązu, stoją przed dylematem: próbować zachować swoją integralność kulturową, a jednocześnie sprostać wymaganiom zmieniającego się świata. Głośny Connolly’ego Cove’a Muszą znaleźć równowagę pomiędzy wielowiekową tradycją a potrzebą rozwoju gospodarczego.

Czas pokaże, jak ewoluuje społeczność Kayan Lahwi, ale pewne jest, że jej wyjątkowe tradycje i historie kobiet, które je niosą, będą nadal ważną częścią kultury Tajlandii.